Feestdagen mogen ook troostdagen zijn
December doet ons naar vele leuke momenten uitkijken. De dagen zijn dan misschien wel kort en donker, de gezellige feestverlichting geeft onze straten en huizen een warme gloed. Buiten is het koud, maar binnen komt de geur van warme soep of vers gebakken speculaas je tegemoet. Familiefeesten, eindejaarsborrels of nieuwjaarsetentjes met iedereen die ons lief is, staan voor de deur.
Een klein gebaar…
Niet voor iedereen zijn de feestdagen iets om naar uit te kijken. Een zeer goede vriendin verloor vijf jaar geleden haar man. De wetenschap dat de feestdagen eraan komen, zorgt bij haar al vanaf september voor stress. ‘Wie zal vragen of ze met kerst bij hen wil zijn? Krijgt ze wel een uitnodiging?’ Die onzekerheid speelt elk najaar. Het voelt voor haar dat alle gezinnen zo hun eigen tradities hebben met kerst, en het is niet vanzelfsprekend om daar in opgenomen te worden. Bovendien bouwt ze eigenlijk heel graag ook zelf mee aan een gezamenlijke traditie, in plaats van zich elk jaar naar die van een ander te moeten voegen.
Sinds ze me vertelde dat deze onzekerheid bij haar speelt, heb ik afgesproken dat ze bij ons altijd een ‘standing invitation’ heeft voor de feestdagen. Geldig voor de komende 50 jaar (tegen dan zijn we de 100 ruim gepasseerd). Oftewel de zekerheid dat ze nooit alleen hoeft te zijn die dagen. Maar ook de vrijheid om elk jaar haar eigen keuzes te maken. Vorig jaar had ze met andere vrienden afgesproken. Dit jaar gaan we voor het eerst kerst samen doorbrengen. Hoe, wat en waar moeten we nog afspreken. Hopelijk het begin van een nieuwe gezamenlijke traditie!
“Het einde van het jaar is het moment bij uitstek om stil te staan bij wie we moeten missen, en wat hij of zij voor iedereen aan tafel betekende.”…kan wonderen doen
Het einde van het jaar is voor mij echt zo’n moment om herinneringen op te halen. Samen aan de feesttafel, stilstaan bij wat het jaar allemaal gebracht heeft. Maar ook bij wie we moeten missen, en wat hij of zij betekende voor iedereen rond de tafel. Ook dat is trouwens iets dat mijn vriendin regelmatig zegt, het maakt het voor haar zoveel gemakkelijker als haar verdriet er mag zijn, ook op feestelijke momenten. Want het in gezelschap moeten doen lijken dat ze net zo vrolijk is als de rest, maakt de eenzaamheid juist alleen maar groter.
Natuurlijk gaat iedereen anders om met verdriet. We inspireren u verder in deze Viva! graag over hoe feestdagen voor iemand in rouw draaglijker gemaakt kunnen worden. Want een klein gebaar zorgt dikwijls al voor wonderen.
Een prettig eindejaar aan u allemaal!
Sandra Schellekens
CEO DELA