Op deze plek willen we inspiratie bieden om het leven door te geven, om te herinneren, om de draad weer op te pakken. Met verhalen, inspirerende tips en mooie woorden.
Samen praten over verlies met koffie, boek en pint
Marleen Brion verloor haar 34-jarige zoon Michiel bij een verkeersongeval in 2020. Tijdens haar rouwproces besloot ze niet bij de pakken neer te zitten. Ze vond manieren om haar verdriet draaglijker te maken en tegelijk lotgenoten te helpen door verbindende activiteiten te organiseren waarin ze verlies bespreekbaar maakt.
Praten over wie er niet meer is
“Een rouwcafé? Voor mij betekent dat aan nabestaanden de kans geven om te praten over een verlies waar ze het dikwijls nog heel moeilijk mee hebben," zegt Sébastien Huet van DELA-uitvaartcentrum Marion. Al heel wat jaren organiseert deze rouwcafés. “Mensen ontmoeten elkaar bij een kop koffie, in een rustige omgeving. Samen met een consulent Nabestaandenzorg kan iedereen babbelen op zijn of haar manier, niets moet, alles mag,” vervolgt Sébastien.
“Je mag de impact van een overlijden niet onderschatten. Een ietwat vreemde vergelijking misschien, maar wanneer een koppel trouwt, gaat daar dikwijls een jaar voorbereiding aan vooraf. Bij een sterfgeval moet alles snel geregeld worden, op enkele dagen tijd. Er komen veel emoties bij kijken, van verdriet tot boosheid en angst. En hoe moet je verder met je leven? In een wereld waarin alles snel gaat, vinden we niet altijd de tijd om onder woorden te brengen wat we voelen. Door samen te komen met lotgenoten word je geholpen om dat te doen,” besluit Sébastien Huet.
Rouw- en verliescafé
Marleen: “Michiel was de geliefde cafébaas van café De Wipschutter in Kontich. Dat inspireerde me om precies op die plek rouw- en verliescafés te organiseren. Informele bijeenkomsten waar we open over rouw en verlies kunnen spreken. Vier keer per jaar, telkens met een ander thema: van het verlies van een partner, een ouder of een goede vriend tot sterrenkindjes.”
“Voor elke editie nodigen we een andere spreker uit om nabestaanden te inspireren. Een schrijfster presenteerde er haar boek over verlies, een muzikant bracht heel persoonlijke liedjes over overleden personen, een tekenaar maakte persoonlijke kaartjes van de dierbaren. We geven deze mensen graag een podium en tonen wat er allemaal bestaat om mensen te helpen in hun rouw.”
Met koffie en boek
“Ik richtte ook de lotgenotengroep Verlies Verbindt mee op. We organiseren met enkele vrijwilligers elke maand een ‘Koffie en boek’-moment in ons lokaal in Boutersem en in Barboek, het museumcafé in museum M in Leuven. Nabestaanden kunnen er hun ervaringen delen bij een cappuccino, vaak in intieme kring. Of we bespreken een goed boek dat ons hielp.”
“Soms krijg ik achteraf een dankberichtje, en verneem ik dat mensen die elkaar helemaal niet kenden samen nog iets zijn gaan eten of drinken. Het is mooi en hartverwarmend hoe verlies ook mensen kan verbinden.”
Rouwbibliotheek
“Boeken zijn heel krachtig. Michiel, ikzelf, de rest van ons gezin, we houden allemaal van boeken. Het is iets wat ons blijft verbinden. Zo heb ik tijdens mijn rouwproces veel gelezen over verlies en rouw. Het heeft me geïnspireerd om voor de vzw Verlies Verbindt een eigen rouwbibliotheek te starten. Al wie wil, kan er gratis boeken ontlenen of ook doneren. Intussen telt onze bib al zo’n 300 boeken.”
Een goede balans
“We organiseren ook troostconcerten, ontbijten, brunches, wandelingen of andere activiteiten. Met die verscheidenheid spreken we telkens andere mensen aan. De organisatie van al die activiteiten heeft mij persoonlijk geholpen bij de verwerking. Mijn zoon is overleden in het ziekenhuis waar ik werkte. Mijn werkplek werd plots gelinkt aan het overlijden van Michiel, wat het er niet makkelijker op maakte. Ik kon er dan ook niet blijven werken. Daarom moest ik mijn tijd op een andere zinvolle manier zien in te vullen.”
“Maar een goede balans is belangrijk. Na zo’n activiteit heb je telkens wel een weerslag. Er komt vaak zoveel verdriet samen op één moment. Dan is het belangrijk dat je je grenzen goed bewaakt, en daarnaast ook veel in het moment leeft. Zo krijg ik veel energie van mijn kleinkinderen, en ga ik ook graag op vakantie met onze camper. Die ontspanning is echt nodig om de batterijen weer op te laden, en daarna verder te gaan.”
Marleen zet haar schouders onder verschillende initiatieven.
Ontdek ze hier: www.verliesverbindt.be en www.rouwenverliescafe.org
Lees hier meer over de kracht van lotgenotengroepen. Wie een rouw- of (zelf)hulpgroep in zijn of haar buurt zoekt, kan hier een kijkje nemen.